Σοσιαλιστικός ρεαλισμός
Δεσμευτικό για κάθε σοβιετικό λογοτέχνη και καλλιτέχνη δόγμα που διατυπώθηκε το 1934. Επιδίωξή του ήταν μια τέχνη κατανοητή στις μάζες, που να εμπνέει στο λαό το θαυμασμό και το σεβασμό προς τον εργαζόμενο και προς το στόχο της οικοδόμησης του κομμουνισμού. Η ηρωική εξιδανίκευση της εργασίας και του εργάτη ήταν το πιο συνηθισμένο θέμα, ενώ οι τεχνικές που χρησιμοποιούνταν προέρχονταν κατά βάση από τη ρεαλιστική και νατουραλιστική παράδοση. Τέλος, στο Κομμουνιστικό Κόμμα αναγνωρίζονταν ευρύτατες δικαιοδοσίες σε ότι αφορά στην καθοδήγηση αλλά και την «πειθαρχία» των καλλιτεχνών, με στόχο πάντοτε τη διαμόρφωση άξιων «μηχανικών της ψυχής» (σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Στάλιν).