: Στέφος Χαράλαμπος

 Ο Χαράλαμπος Στέφος του Γεωργίου και της Αικατερίνης, γεννήθηκε στο Κόκκινο Δωρίδας το 1932. Ήταν το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά μιας οικογένειας της οποίας ο πατέρας δούλευε ως χτίστης μαζί με τα αδέρφια του και συντηρούσε την οικογένεια του. Το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αναγκάζει τον καλλιτέχνη να διακόψει το σχολείο και να φύγει από το χωριό του καθώς ο πατέρας του αρρώστησε βαριά και πέθανε. Όντας το μεγαλύτερο από τα τρία αγόρια έπρεπε να δουλέψει και να συντηρήσει τη μάνα του και τ αδέρφια του. Έτσι φτάνει στην Άμφισσα. Αρχικά, εργάζεται ως υπάλληλος σε ένα μπακάλικο ενώ μένει σε ένα μικρό δωμάτιο. Τα τρία αυτά χρόνια της ζωής του είναι ιδιαίτερα δύσκολα καθώς, μακριά από την οικογένεια του, βιώνει την πείνα, το κρύο και τη σκληρή πλευρά της ζωής στην καθημερινότητα του. Βλέπει πολλούς συνανθρώπους του να υποφέρουν και να δουλεύουν ίσα-ίσα για ένα κομμάτι ψωμί. Η ζωγραφική, όμως, ήτανε πάντα μέσα στην καρδία του και σε εκείνο το μικρό, φτωχικό δωμάτιο, μπορούμε να πούμε ότι την ανακάλυψε περισσότερο και την εξωτερίκευσε.
Ο Χαράλαμπος Στέφος ήταν αυτοδίδακτος, είχε ένα έμφυτο ταλέντο το οποίο ταυτιζόταν με την ίδια του την ύπαρξη. Η ζωγραφική έγινε για αυτόν δημιουργία, σχέδιο, πίνακας. Θαύμαζε το τοπίο τριγύρω του, τις εναλλαγές του φωτός, τις αλλαγές της ώρας στη φύση, τη διαδοχή των ημερών και των εποχών οι οποίες έφερναν και τις ανάλογες μεταπτώσεις στα συναισθήματα του. Το πάθος του για την ζωγραφική ήταν τόσο μεγάλο ώστε όταν δεν εργαζόταν, ζωγράφιζε, σε οποιεσδήποτε συνθήκες της καθημερινότητα του. Στη διάρκεια εκείνων των χρόνων, δημιούργησε πολλά έργα, κυρίως τοπία, νεκρή φύση αλλά και θαλασσογραφίες. Κυρίως όμως τον γοήτευε η "αγρία" και τραχιά ομορφιά του . Στην εποχή του έλαβε μέρος και στις πρώτες εκθέσεις. Έτσι, τη δεκαετία 1959-1969 συμμετείχε σε πέντε ομαδικές εκθέσεις σε Άμφισσα και Αθήνα, ενώ πραγματοποίησε και την πρώτη του ατομική έκθεση στο Λιδωρίκι. Τα επόμενα χρόνια γνωρίζει σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης οι οποίοι αναγνωρίζουν το ταλέντο του, όπως ο Θεόδωρος Στάμος, καθηγητής τέχνης του πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης, ο ζωγράφος Α.Ζ. Πουλιανός, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών όπως ο Χατζίνης, κριτικοί τέχνης όπως ο Β. Κουντουρίδης, ο Β. Παναγιωτόπουλος, ο Δ. Κραββαρτόγιαννος και άλλοι, οι οποίοι τον αναγνωρίζουν ως ένα από τους πολλά υποσχόμενους νέους ζωγράφους.
Η δεκαετία του 1970 τον βρίσκει εξίσου δημιουργικό και παραγωγικό σε έργα και εκθέσεις, ατομικές και ομαδικές. Έτσι εκθέτει έργα του την Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Άμφισσα ,στην Ιτέα αλλά και στο εξωτερικό. Εντυπωσιάζει και γοητεύει τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών αλλά και το απλό φιλότεχνο κοινό και ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας. Στην "Ελληνική Εβδομάδα" που διοργανώνεται στην πόλη Deurne της Ολλανδίας το 1977, εκπροσωπεί την ελληνική ζωγραφική και οι κριτικές που αποσπά είναι διθυραμβικές. Το ίδιο συμβαίνει και σε τρεις ομαδικές εκθέσεις στις οποίες συμμετέχει ως μέλος της IAG (International Arts Guilt) στο Μόντε Κάρλο, το 1973, 1976 και το 1978. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης δημιουργεί δικά του χρώματα, δουλεύοντας και σμιλεύοντας την πέτρα, φτιάχνοντας ζεστές, γήινες αποχρώσεις, ενώ από τα φυτά και τα λουλούδια δημιουργεί φυτικά χρώματα. Στις Εκθέσεις του παρουσιάζει αυτές του τις δημιουργίες και ο κόσμος ανταποκρίνεται. Στα "Φωκικά" τα οποία διοργανώνονται στην Άμφισσα το 1982 υπό την αιγίδα του Δήμου Άμφισσας, ο Χαράλαμπος Στέφος εκθέτει τη Συλλογή του "Κατοχή- Πείνα", έργο που συγκινεί το φιλότεχνο και όχι μόνο κοινό, με ιστορικές μνήμες του παρελθόντος, οι οποίες αναβιώνουν μέσα από τα προσωπικά βιώματα του καλλιτέχνη. Μαθητές, καθηγητές, φοιτητές, άνθρωποι του πνεύματος αλλά και απλοί άνθρωποι επισκέπτονται αυτή την έκθεση και συγκλονίζονται από τα έργα της.
Στα χρόνια που ακολουθούν, ο καλλιτέχνης είναι δημιουργικότατος. Συμμετέχει σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος ενώ οι κριτικές που δέχεται είναι διθυραμβικές. Τα βραβεία του, σε Ελλάδα και εξωτερικό επιβεβαιώνουν την αξία της τέχνης του. Έργα του βρίσκονται στις Δημοτικές Πινακοθήκες Αθήνας και Άμφισσας, στο ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, στο Λαογραφικό Μουσείο Άμφισσας, στην Ελληνική πρεσβεία της Χάγης, στη Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ο Χαράλαμπος Στέφος ήταν μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Κεντρικής Ελλάδας ΣΚΕΤΚΕ, ενώ συμπεριλαμβάνεται και στο Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών "Μέλισσα". Δυστυχώς, σε μία ακόμη γόνιμη και παραγωγική στιγμή της ζωής του και της εικαστικής του δημιουργίας, έφυγε από κοντά μας στην ηλικία των 77 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια πολιτιστική κληρονομία για τον τόπο του αλλά και για την πατρίδα του καθώς και για την ελληνική ζωγραφική τέχνη. Ο Χαράλαμπος Στέφος ήταν παντρεμένος με την Αικατερίνη Χ. Μποτίνη και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιώργο και την Μαρία.
Το έργο και το ήθος, κυρίως του χαρακτήρα και της τέχνης του Χαράλαμπου Στέφου, θα μείνει για πάντα ασίγαστο και καθοριστικό για τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών και όχι μόνο.

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1959 Άμφισσα, Αίθουσα Δημοτικής Βιβλιοθήκης του Δήμου Άμφισσας
1961 Αθήνα, "Έκθεση Νέων Καλλιτεχνών", Γκαλερί Τέχνης
1963 Αθήνα, "Έκθεση Οκτωβρίου", Γκαλερί Τέχνης
1965 Άμφισσα, "Φωκικά"
1967 Αθήνα, "Πρακτορείο Πνευματικής Συνεργασίας", Αίθουσα Τέχνης
1971 Άμφισσα, "Έκθεση Φωκέων Ζωγράφων", "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
1973 Αθήνα, Γκαλερί "Δέκα"
1973 Κάννες, Grand Prix
1973 Α' Περιφερειακή Εικαστικών Τεχνών Πελοποννήσου - Δ. Στερεάς Ελλάδας
1973 Μόντε Κάρλο, Διεθνής Ένωση Καλών Τεχνών IAG
1974 Μόντε Κάρλο, Παγκόσμια Έκθεση Ζωγραφικής, "International Arts Guilt"
1974 Αθήνα, "Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών"
1974 Άμφισσα, "Προσφορά στην Κύπρο", Δήμος Άμφισσας
1975 Αθήνα, Πνευματικό Κέντρο Αθηνών IAG
1975 Άμφισσα, "Εβδομάδα Τέχνης", "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
1976 Αθήνα, "Διεθνής Έκθεση", "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Αθηναίων
1976 Μόντε Κάρλο, Διεθνής Ένωση Καλών Τεχνών IAG
1978 Αθήνα, Ελληνοαμερικανική Ένωση- Γκαλερί "Κέννεντυ"
1978 Μόντε Κάρλο, Διεθνής Ένωση Καλών Τεχνών IAG
1979 Αθήνα, "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Αθηναίων
1980 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί "Superta"
1982 Άμφισσα, "Φωκικά", "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
1984 Άμφισσα, "Φωκικά", "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
1991 Κροκύλειο, "Μακρυγιάννεια", Αίθουσα Πολιτιστικού Κέντρου
1998 Άμφισσα, "Φωκείς Ζωγράφοι", "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
2000 Καρπενήσι, "Γιορτές Χειμώνα", ΣΚΕΤΚΕ
2000 Θεσσαλονίκη, Δήμος Θεσσαλονίκης, ΣΚΕΤΚΕ
2000 Στυλίδα, "Ναυτική Εβδομάδα", ΣΚΕΤΚΕ
2000 Λαμία, "Φθιωτικά" Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας "Αλ. Κοντόπουλος", ΣΚΕΤΚΕ
2001 Καμένα Βούρλα, "Λοκρικά"
2001 Λαμία, "Κέντρο Μεσογειακής Μουσικής"
2003 Αταλάντη "Αμπελουργείν", ΣΚΕΤΚΕ
2003 Λαμία "SMART ART" Τέχνη για όλους, ΣΚΕΤΚΕ
2003 Λιβαδειά, "Τροφώνεια", ΣΚΕΤΚΕ
2003 Σπερχειάδα, "Πνευματικό Κέντρο Δήμου Σπερχειάδας", ΣΚΕΤΚΕ
2003 Λαμία, "Στενά της Λαμίας", ΣΚΕΤΚΕ
2004 Λαμία, "SMART ART" Τέχνη για όλους
2004 Λαμία, "Στενά της Λαμίας", ΣΚΕΤΚΕ
2005 Αθήνα, Πολιτιστικό Κέντρο "Μελίνα", Δήμος Αθηναίων, ΣΚΕΤΚΕ
2006 Λαμία, "Αίθουσα Τέχνης" Δημοτικού Θεάτρου

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1966 Λιδωρίκι
1972 Αθήνα, Αίθουσα Τέχνης "Παρνασσός"
1972 Άμφισσα, Αίθουσα Τεχνικής Σχολής
1974 Αθήνα, Γκαλερί "Ροτόντα"
1976 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί "Διογένης"
1977 Ολλανδία, "Deurne" Ελληνική Εβδομάδα
1978 Άμφισσα, "Αναδρομική" Εταιρεία Φωκικών Μελετών
1978 Αθήνα, Γκαλερί "Ροτόντα"
1980 Ιτέα, "Κατοχή- Πείνα", Αίθουσα τέχνης "Δεσμός"
1981 Γραβιά, "Κατοχή- Πείνα", Πολιτιστικός Σύλλογος Γραβιάς
1986 Λαμία, "Αίθουσα Τέχνης" Δημοτικού Θεάτρου Λαμίας
1994 Άμφισσα, "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
1994 Γαλαξίδι, Αίθουσα Παρθεναγωγείου
1995 Αθήνα, "Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών"
1996 Ιτέα, "Ναυτική Εβδομάδα" Αίθουσα "Κυριακοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο"
1997 Άμφισσα, "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
1997 Πενταγιοί, Βαρδουσιακής Σχολή Ελεύθερου Λόγου - "Ο Κόσμος"
1999 Λαμία, Αίθουσα Τέχνης "Εκπαιδευτηρίων Δαβανέλλος"
2001 Άμφισσα, "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
2004 Άμφισσα, "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας
2005 Αθήνα, "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Αθηναίων
2008 Άμφισσα, "Πνευματικό Κέντρο" Δήμου Άμφισσας