Ειδικές Πληροφορίες για τον Καλλιτέχνη
Αλεξάνδρεια 1878 - Αθήνα 1967
Μαζί με τον Κ. Μαλέα και τον Γ.Μπουζιάνη, είναι ένας από τους τρεις "πατέρες" της νεοελληνικής τέχνης. Σπούδασε ζωγραφική στη Ρώμη και στην Ακαδημία των Τεχνών στη Βιέννη από το 1897 ως το 1903. Στην συνέχεια εγκαταστάθηκε για τέσσερα χρόνια στην Αθήνα, ταξιδεύοντας παράλληλα μέσα στην Ελλάδα, ζωγραφίζοντας θρησκευτικά θέματα για τη διακόσμηση εκκλησιών, όπως του Αγίου Νικολάου στον Πόρο. Το 1907 πήγε στο Κάιρο, μετά στο Παρίσι, στην Κέρκυρα και τελικά επέστρεψε μόνιμα στην Αθήνα το 1917.
Υπήρξε από τα σημαντικότερα μέλη της ομάδας "Τέχνης". Τα έργα του παρουσιάστηκαν σε μεγάλη έκθεση στο Ζάππειο το 1920. Το ύφος του επεκτάθηκε από ένα λυρικό ιμπρεσιονισμό προς μια ιδιαίτερη προσωπική εξπρεσιονιστική αντίληψη, που χαρακτηρίζεται από γεωμετρικά αρμονικά στοιχεία και χρωματική απλότητα. Από το 1929 ως το 1947 δίδαξε στην ΑΣΚΤ Αθηνών και επηρέασε έντονα πολλούς νέους ζωγράφους. Η προσφορά του στη νεοελληνική ζωγραφική υπήρξε σημαντική όσον αφορά στην απομάκρυνση από την ακαδημαϊκή παράδοση και τη στροφή προς τα φιλελεύθερα καλλιτεχνικά κινήματα.
