Σαλόνι
Αρχικά, ομάδα φίλων, λιγότερο ή περισσότερο σταθερή στη σύνθεσή της, που συναντιόντουσαν σε τακτά χρονικά διαστήματα σ’ ένα σπίτι (κάποιας κυρίας συνήθως). Ο θεσμός του Σαλονιού ξεκίνησε στη Γαλλία του 17ου αιώνα και έκτοτε έπαιξε σημαντικό ρόλο στη φιλολογική και καλλιτεχνική ζωή της χώρας. Ειδικότερα σε ότι αφορά τις εικαστικές τέχνες, τα μέλη της Γαλλικής Βασιλικής Ακαδημίας εξέθεσαν ήδη από το 17ο αιώνα τα έργα τους στο Σαλόνι του Απόλλωνα, στο Λούβρο, απ’ όπου και η ονομασία. Αρχικά περιστασιακή, η έκθεση αυτή έγινε διετής από το 1737 και αργότερα ετήσια. Ως το 1863, οπότε και οργανώθηκε το Σαλόνι των Απορριφθέντων, επρόκειτο για τη μοναδική ετήσια έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής και η κριτική της επιτροπή (που την αποτελούσαν σχεδόν αποκλειστικά μέλη του Ινστιτούτου) είχε τη διακριτική ευχέρεια ν’ απορρίψει κάθε καλλιτέχνη που δεν ενέκρινε. Αν και το 1881 το Σαλόνι αναδιοργανώθηκε (με την επωνυμία Εταιρία Γάλλων Καλλιτεχνών και την κριτική επιτροπή να εκλέγεται πια από τους εκθέτες της προηγούμενης χρονιάς), παρέμεινε ωστόσο πάντοτε το προπύργιο της παραδοσιακής τέχνης και της καλλιτεχνικής συντήρησης.