Μετα-ζωγραφική αφαίρεση
Όρος που χρησιμοποίησε το 1964 ο κριτικός τέχνης Κλέμεντ Γκρήνμπεργκ για να περιγράψει τα έργα ορισμένων αμερικάνων καλλιτεχνών (Ε. Κέλυ, Μ. Λούις, Κ. Νόλαντ, Ζ. Ολίτσκι) που χρησιμοποιούσαν μεγάλες επιφάνειες πλακάτου χρώματος απαλλαγμένες από κάθε είδους μετατονισμό με τη βοήθεια του πινέλου. Πρόκειται για μια τάση που περιγράφεται συχνά και με τον όρο Ζωγραφική του Χρωματικού Πεδίου, αν και η έκφραση αυτή καλύπτει και το έργο μιας παλιότερης γενιάς καλλιτεχνών (Υ. Κλάιν, Μπ. Νιούμαν, Α. Ράινχαρντ).